Mijn vlucht op de DHV XC website.

Het NK slepen werd in mei al afgezegd vanwege het weer, maar nu in september konden we slechts één dag de wedstrijd houden. Dit werd de laatste dag van de vijf op zondag. De voorspellingen waren goed, maar uiteindelijk bleek het toch wat minder te zijn dan gedacht. Dit kwam vast door het vele vocht wat nog in de grond zat wat voor meer wolken vorming zorgt en zachtere thermiek.

Het eerste NK slepen zonder Harm is ook weer anders. Daar stond Annet voor de groep zoekende naar een nieuw format van communiceren immers het gezicht van het NK slepen was Harm waar Annet op de achtergrond alles regelde. Het gemis van een tweede Dragonfly was dit jaar ook te merken. In de voorbereidingen was het lastig om een tweede toestel te krijgen, laat staan de luxe van twee Dragonflies. Het werd de nieuwe Trike van Henry Maek, maar gezien de voorspellingen hebben we hem niet laten overkomen vanaf Altes Lager.

Er werd een eenvoudige taak uitgezet door de taakcommissie waar ik dit jaar ook in zat. 45km richting het westen heen en terug. Hier zat immers de meeste zon dus thermiek. Voor me starte Martin en Coen en ze moesten allebei weer landen. Vervolgens Gijs en Arne, zij konden thermieken. Ik kwam vervolgens en kon ook met een zachte thermiekbel van nog geen meter per seconde omhoog. Op het moment dat ik bij Gijs en Arne zat en de thermiek op was op deze hoogte ging ik meteen op avontuur. Ik dacht dat als ik als eerste zou gaan de anderen wel zouden volgen, maar niet dus.
Ik vloog richting een donkere wolk, maar deze deed het niet, vervolgens nog een rondje gedraaid boven een zwever, ook niet. Toen richting een stuk bos dat in de zon lag, dus daar zal het wel omhoog gaan. Ook niet en zo stond ik met een prachtige landing op de grond en met de uprights op mijn schouders van de mooie soepele flare.

Vervolgens ben ik opgehaald door Johan Kaal die het wel leuk vond om in mijn bus te rijden. Daarna ben ik Eppo gaan ophalen en was het wachten totdat de uitslagen bekend waren en de prijsuitreiking zou plaats vinden.

Ik had al zo’n vermoeden dat ik de derde verste afstand had gevlogen, maar na wat uitzoek werk hoe of wat stond ik daar ineens met een medaille om mijn nek. Aan de ene kant maf, want één prutstaak, aan de andere kant, een prijs is een prijs, die past vast mooi in mijn Billy-de-prijzenkast 😉

Mijn vlucht op de DHV XC website.

Met het deltavliegen maken wij veelvuldig gebruik van locatie bepaling. Dit doen we met coördinaten waarin de lengte- en breedtegraad vermeld staat. Dit werkt prima met keerpunten tijdens een wedstrijd en werkt ook prima als je naar een bepaalde locatie bij een weg moet rijden. Waar het wel vaak verkeerd gaat is als de locatie ergens ver van een weg is. Op dat moment zoek je je rot. Dat valt ook wel weer op te lossen met je portofoon even contact te leggen, te schreeuwen, te toeteren met de auto of gewoon te bellen.

Maar bovenstaande is niet meer nodig met een W3W adres. Dit zijn 3 willekeurige woorden die voor een plekje op aarde staan van 3×3 meter. Nu hoef je dus niemand meer zich rot te laten zoeken, ze vinden je altijd.
Voorbeeld: Ik ben geland op een mooi plekje, wil je me op komen halen op https://w3w.co/ontstaan.bosrijk.plaatje

Meer informatie op: https://what3words.com

Op dinsdag deed in een oproep op de whatsupp-staysupp groep of er nog iemand ging vliegen op Stadskanaal. Is het goed weer dan was de vraag. Yep was het antwoord. En zo stonden we ineens met 6 piloten op woensdag op het vliegveld van Stadskanaal.
De voorspellingen gaven aan super thermisch, even een dip en dan weer thermisch en dat bleek nog goed te kloppen ook. We hingen allemaal in de lucht en moesten steeds verder naar het Oosten gaan omdat de wolkenband vanuit het westen op kwam zetten. De anderen hadden zoiets van, ik ga weer landen op de startplek, ik zelf had zoiets van, met de zon mee, dus verder naar het oosten. Dit leverde een iets langere vlucht op, maar het hielt niet over. Na even Duits luchtruim aangetikt te hebben stond ik op Nederlandse bodem weer aan de grond. Thermiek was weg en het was inmiddels ook helemaal bewolkt.
Emiel kwam me snel halen, want die wilde na ‘de dip’ nog een vluchtje doen. Ik deed terug op EHST het lekker rustig aan en hielp de andere de lucht in en ging de dolly halen. Nadat iedereen klaar was met vliegen en ingepakt was zijn we nog even een lekker pasta of pizza wezen eten bij Dolce Vita.

Een paar dingen die opvielen vandaag was dat mijn toestel iets anders vloog omdat ik de tip-flapjes erop had gezet en de zeilspanning had verlaagd. Ik had constant het gevoel alsof mijn toestel wilde tucken (voorover kukelen). Dat zal haast niet, maar volgende vlucht wel weer de flapjes eraf.

Mijn vlucht op de DHV XC website.

De heenreis met Gijs naar Tolmezzo duurde 2,5 uur langer dan de bedoeling doordat er heel veel file in Duitsland was, voornamelijk vanwege wegwerkzaamheden. Uiteindelijk kwamen we om half 12 ‘s avonds aan in het huisje midden in de bergen bij Fusea. Een mooie verbouwde hooischuur met alle gemakken, behalve dan een werkende internetconnectie en een vaatwasser die het doet. Vanwege dit laatste nog 100 euro korting gehad op de huur omdat Emiel zijn mond open trok… beter !

Op zaterdag hadden we de inschrijving en de openings parade. De eerste ging behoorlijk soepel, de tweede ging op z’n Italiaans maar dat heeft dan ook wel weer zijn charme. Dus niet op tijd, onduidelijk wat wij als teams moesten doen en geen programma. Ik vind het altijd wel leuk. Ik zag piloten die ik lange tijd niet had gezien en dat is het altijd fijn even kort bij te kletsen. Na het officiele gebeuren stond er een enorm buffet met Italiaanse hapjes klaar. Er stortte zich meer dan 100 mensen op en na 10 minuten was het helemaal op.

Zondag was het practice day. Er werd alleen geen taak uitgezet vanwege het weer. Iedereen kon gaan vrij vliegen. Ik heb alleen een kort vluchtje gemaakt om de spieren wat op te warmen en te checken of mijn toestel correct vliegt en of het starten en landen goed ging. De start had ik wel wat meer energie in mogen stoppen, de landing ging perfect. Ik landde bij het parapent veld. Hier is ook een barretje bij en zo konden we het einde van de Formule 1 ook nog even zien.

Verslag taak 1 t/m 3 volgt nog, eerst lunchen nu.

Uitslagen

Oefenvlucht op de DHV XC website.
Taak 1 op de DHV XC website.
Taak 2 op de DHV XC website.
Taak 3 op de DHV XC website.

Mijn oude parachute paste maar net in de container van mijn harnas, of toch eigenlijk niet. Dat was al zo bij mijn vorige harnas, de Tenax 3, maar bij de Rotor was de ruimte ongeveer hetzelde. Ik ben in ieder geval blij met de net uitgekomen Charly Diamond parachute die ik bij Heleen van Randonaero kon aanschaffen.
Waar ik normaal best lang bezig ben met veters om de elastieken vast te maken van de container, was het nu een simpele klus.

Specs oude chute: 2,88kg, 4,6 m/s dalen, 140kg max. lading. (Charly Clou 2)
Specs nieuwe chute: 1,75kg, 4,5 m/s dalen, 160kg max. lading. (charly Diamondcross 160)

Het eerste wat ik vanochtend op de berg deed was het ophangpunt van mijn toestel weer een gaatje terug zetten naar het oorspronkelijke standaard gaatje. Achteraf bleek dit dé oplossing voor een hoop van mijn vliegissues. Mijn vleugel thermiekte lekkerder, had meer bardruk bij harder vliegen ipv bij heel hard vliegen zowat niets. Maar vooral het thermieken ging weer ouderwets heerlijk. Goede druk op beide vleugels, mijn snelheid ligt lager in de bochten en ik kan weer ‘bijwijzevan’ met één vinger sturen.
Er stond een korte taak van 64km op het programma. Eerst weer de flatlands in en daarna terug naar de bergen. Ik starte vrij laat, maar draaide meteen gemakkelijk naar wolkenbasis. Op de startlijn/tijd zat ik op wolkenbasis en daarna was het steken naar het eerst keerpunt. Al vrij snel kwam ik erachter dat er op het vlakland weinig thermiek zat. Ik heb nog gezocht, maar niet gevonden en zo stond ik met nog veel meer piloten zo rond het eerste keerpunt aan de grond.

De windrichting had ik bepaald met de Compeo, maar dat bevalt me toch niet zo heel erg goed. Bij de XC trainer is dat toch veel duidelijker weer gegeven.

Nadat ik geland was kwam Egbert op hetzelfde veld geland. Ik gaf hem nog de windrichting aan, waar hij me dankbaar voor was. We werden opgehaald door Reina, de vriendin van Egbert. Dat was een fijne retrieve met gestrekte beentjes achterin.

Mijn vlucht op de DHV XC website.
Artikel over Dutch Open in de lokale krant.
Nog een artikel over de Dutch Open in de lokale krant.

Nieuwe dag, nieuwe kansen. Het is nog niet echt mijn week, lekker in mijn vliegvel zit ik nog niet. Het ontbreekt me aan vertrouwen waardoor ik in de lucht alleen maar bezig ben met overleven ipv dat ik ruimte heb om beslissingen te maken tijdens een taak. Er staat een 104km taak op het programma, heen en weer door het dal twee maal. Ik starte vrij vroeg en had een goedE start. Ik rende ook wat harder omdat ik tegen mezelf had gezegd dat dat moet. Ik wilde niet nog een keer de woorden van Harm spokend door mijn gedachten. Ik had hierna de rust om rusTig te thermieken en niet als een dolle bang te zijn dat ik weer ging uitzakken in het dal ten zuiden van de start. Bij de start zat ik behoorlijk hoog en ik ging als eerste de startlijn over…. mooi scherp heet dat ! Op naar de volgende berg, hier kwam ik aan en het was thermisch rustig…. shit dacht ik, dan maar wachten. Waar anderen zochten en meteen weer verder gingen bleef ik wachten en uit eindelijk kwam er een bel die mij weer hoger bracht. Kilometers verder zat ik op een kammetje wederom te wachten op de verlossende bel, maar deze kwam maar niet. Dan maar landen op een lekker groot veld. Er was voldoende wind dus dat was weer een mooie landing extra erbij. Een uur later zat Arne op dezelfde plek te pielen als waar ik zat. Hij had meer geduld en vond een verlossende thermiekbel waarna hij zijn weg kon vervolgen. Daar heb ik dus ook weer van geleerd. Grappig detail, ik ben naast een ziekenhuis geland en zit dit bericht te typen op de rand van de parkeerplaats, wachtende totdat Anne-Marie met de kinderen mij komt ophalen. De taak is door niemand uit gevlogen. Primoz heeft de dag gewonnen door 3/4 van de taak te doen. Daarna is hij geland vanwege harde wind en turbulentie.

Mijn vlucht op de DHV XC website.