Na een gecancelde dag en een rustdag vanwege het weer was er vandaag een 126km taak.
Gisteren was wel leuk om Bitola te bezoeken, maar we zijn hier om de deltavliegen.
De start die ik had was slecht. Vlak voor vertrek kreeg ik een klein windvlaagje waardoor ik naar links starte. Ik tikte de windzak aan, maar wist toch nog verder uit de problemen te blijven.

Ik zat zelfs bij de start super goed, bij de eerste gaggle. Wat een mayhem aan deltavliegers is het dan. Mijn instrument gaf niet aan dat ik naar het eerste keerpunt moest, maar dat ik de startcirkel nog moest doen. Ik concludeerde dat ik net een paar seconden te vroeg was gestart en dat het wel goed zou komen.
Na enkele kilometers glijden vond iemand een bel en alle vliegen kwamen op de stroop af. Ik vind dat maar lastig om dan de kern goed te pakken, ik blijf dan wat meer aan de rand van de thermiekbel, omdat ik dat veiliger vind. Het eerst keerpunt had ik dus snel, maar daarna zat ik alweer vrij laag.
Ik vond toch weer een redelijk goede bel die mij naar wolkenbasis bracht. Na een flinke glij zat ik weer in de problemen, deze keer op 200 meter boven de grond. Het belletje dat reding moest geven werd aangegeven door een klein groepje. Ik heb hier veel moeten draaien, maar wist toch weer terug in de wedstrijd te komen.
TBC.