Op dinsdag deed in een oproep op de whatsupp-staysupp groep of er nog iemand ging vliegen op Stadskanaal. Is het goed weer dan was de vraag. Yep was het antwoord. En zo stonden we ineens met 6 piloten op woensdag op het vliegveld van Stadskanaal.
De voorspellingen gaven aan super thermisch, even een dip en dan weer thermisch en dat bleek nog goed te kloppen ook. We hingen allemaal in de lucht en moesten steeds verder naar het Oosten gaan omdat de wolkenband vanuit het westen op kwam zetten. De anderen hadden zoiets van, ik ga weer landen op de startplek, ik zelf had zoiets van, met de zon mee, dus verder naar het oosten. Dit leverde een iets langere vlucht op, maar het hielt niet over. Na even Duits luchtruim aangetikt te hebben stond ik op Nederlandse bodem weer aan de grond. Thermiek was weg en het was inmiddels ook helemaal bewolkt.
Emiel kwam me snel halen, want die wilde na ‘de dip’ nog een vluchtje doen. Ik deed terug op EHST het lekker rustig aan en hielp de andere de lucht in en ging de dolly halen. Nadat iedereen klaar was met vliegen en ingepakt was zijn we nog even een lekker pasta of pizza wezen eten bij Dolce Vita.

Een paar dingen die opvielen vandaag was dat mijn toestel iets anders vloog omdat ik de tip-flapjes erop had gezet en de zeilspanning had verlaagd. Ik had constant het gevoel alsof mijn toestel wilde tucken (voorover kukelen). Dat zal haast niet, maar volgende vlucht wel weer de flapjes eraf.

Mijn vlucht op de DHV XC website.