Van 2 t/m 5 september werd het NK slepen gehouden op een geheel nieuwe locatie, namelijk in het plaatsje Lemelerveld in het Oosten van ons land tussen Zwolle en Hengelo in. We zien hier terecht gekomen doordat Harm 7 Annet al jaren bezig zijn een eigen vliegstek te zoeken en deze club heeft zijn poorten voor ons geopend tijdens het NK slepen zelf en het weekend ervoor.
We konden drie van de vier dagen slepen.

Op de eerste dag werd een taak uitgezet naar het Zuiden van 54km. De bellen waren niet zo sterk deze dag, dus geduldig vliegen en overal de maximale hoogte pakken. Vlak voor het eerste keerpunt was een flink blauw gat, waar ik achteraf had moeten wachten totdat er weer wolken op mijn pad kwamen. Ik had echter bedacht dat ik wel iets zou tegen komen. De waarheid haalde mij in en zo stond ik vlak na het keerpunt op de grond. Niet veel later stond Rob in ‘t Groen naast me op hetzelfde veld. Gijs zag ik slim wachten totdat er weer wolken op de koerslijn kwamen.

Op de tweede taakdag was de taak eerst naar het Zuiden om vervolgens terug te komen op het vliegveld. Ik startte al vroeg en zat samen met Joost en Arne om te proberen boven te blijven. Dat was lastig, want de thermiek ging nog niet erg hoog en de bellen waren lastig te vinden. Ik was zelfs al opweg terug naar de startplek toen ik een verlossende bel kwam, waarna ik spoedig de taak kon beginnen.
Het voelde echt lekker, hoog komen, proberen hoog te blijven, steken, gestroomlijnd blijven en de ervaringen van het WK meenemen zodat er ruimte is over andere dingen na te denken. Ik vloog langs avonturenpark Hellendoorn en zag de achtbanen vanaf hoog erboven. Ik vloog verder door naar het zuiden en had al verzonnen waar de volgende thermiekbel zou zitten. Alleen zat deze er niet en moest ik in de survivalmodus. Ik vloog wat heen en weer en zo zakte ik verder en verder en ik had mijn landingsterrein naast een camping al bepaald. Met nog 300 meter over zie ik nog geen halve kilometer naar het Westen een delta (bleek Andre te zijn) stijl thermieken.
Ik ga er naartoe en krijg de meest heftige bel van mijn leven te verwerken. Erin, Eruit, keihard omhoog en keihard naar beneden. Het werd mij te heftig en ik ga hier weg en zet mijn toestel veilig op een klein grasveldje midden op de hei.
Hoe kom ik hier nu weg dacht ik. Nog geen paar minuten later staat een pissige boswachter naast me die er niet blij mee is dat ik hier geland was. Ik leg hem uit dat er geen andere mogelijkheid was omdat ik geen motor had. Uiteindelijk begreep ik wel wat hij bedoelde en hij ook wat ik bedoelde, dus dat kwam goed.
Hij bood mij aan met zijn auto mij van de hei af helpen door mijn delta in zijn auto te plaatsen, beetje boswachter stijl.
Hierna kwam Reina (vriendin van Egbert) mij ophalen en had ik weer een mooi en leuk avontuur meegemaakt.

De derde taak werd eerst gezet naar het Oosten en terug naar de startplek, maar omdat de wind toch sterker was dan verwacht werd het een taak naar Stadskanaal met als goal vliegveld EHST.
Ik heb twee maal moeten starten. De eerste keer kon ik niet genoeg thermiek vinden om echt weg te kunnen vliegen. Dat was opzich zonde, want niet lang na mijn landing was het echt goed om de route te starten. Ik startte hier weer een half uur later en de omstandigheden waren nog steeds wel goed, maar het merendeel van de piloten was al over de startlijn en ik moest erachter aan. Tanno zag ik in een goede bel een heel eind onder mij. Later bleek dat hij goal had gehaald.
Met wind mee zat ik goed op hoogte bij de startlijn en zette mijn route mooi voort. Eigenlijk wat teveel naar het Westen, maar zo liepen de wolkenstraten nu eenmaal. Het werd wederom lastig, maar met veel geduld wist ik van vrij laag weer omhoog te komen. Het nadeel was dat ik nog meer naar het Westen was gegaan omdat ik hier een stuk bos had gezien wat mijn thermiekmarker zou moeten zijn en ook werd. De bel hierna had ik verwacht vlak voor Hoogeveen en deze zat er ook. Het ging goed omhoog en hierna ging het redelijk voorspelbaar totdat de wolken minder werden en ik wat te gehaast was.
Uiteindelijk zette ik mijn toestel in een grasveld in het plaatsje Zuidveld, met nog 25km te gaan naar goal.
Wel jammer dat ik door de gemaakte keuzes te vroeg aan de grond stond, maar fijn dat er zo in September heerlijk gevlogen wordt in Nederland.

De blog van Andre
Mijn vlucht van Taak 1 op de DHV XC website.
Mijn vlucht van Taak 2 op de DHV XC website.
Mijn vlucht van Taak 3 op de DHV XC website.