Gisteren waren we al naar de start geweest, maar eenmaal opgebouwd kregen we rugwind en konden we dus onverrichte zaken terug naar Brasilia. Het was wel weer erg leuk om andere piloten te ontmoeten die ik jaren niet had gezien. Het heeft toch altijd wel een soort van familie gevoel en het voelt goed.
We hebben wel een paar belangrijke plekken in het landschap bekeken op de terugweg en gehoord van Mario wat deze doen, dat is dan weer handig.

De volgende dag waren we dus eerder op de start.
Op de start waren uiteindelijk een stuk of 80 piloten. Erg leuk
Ik had op XC Skies gezien dat we weer rugwind konden krijgen, dus ik wilde zo snel mogelijk de klif af rennen om lekker te vliegen. Het gehele Nederlandse team was snel in de lucht en we hadden als taak om terug te vliegen naar Brasilia, naar de Esplanada.
Bij de start ging het wel omhoog, maar niet echt super. Uiteindelijk kwam ik wel op hoogte om door te steken naar de inham in de klif om daar weer opnieuw hoogte te pakken. Alleen weer mijn VG, die deze keer niet verder wilde dan een half VG, kut zooi. Minder erg dan 3/4 vast blijven zitten zowieso !
We waren in ieder geval met alle Nederlanders op pad en in het begin ging dit lekker. Ik raakte alleen ze kwijt omdat we naar de watervallen moesten oversteken en ik lager zat dan de rest en dit niet aandurfde. Hier heb ik dan ook laag gezeten en zelfs met mijn benen uit mijn harnas om de landing voor te bereiden. Ik kon me echter weer herstellen en later zag ik dat nog geeneens zoveel tijd had gekost. De bellen volgende elkaar mooi op en tussendoor kon ik af en toe met anderen stukjes meevliegen.
Ongeveer halverwege na het bos had ik het even moeilijk om op goede hoogte te blijven en daar heb ik wel een half uur verspeeld, maar ach, snelheid was vandaag niet het belangrijkse. Het halen van de Esplanada wel.
Het werd later en later en de thermiek minder sterk. Vlak voor de oversteek van het water zat ik op 2530 meter, dus dat zou ik met final glide wel moeten halen. Uiteindelijk hield ik 180 meter over bij aankomst boven de Esplanada met toch wel wat zenuwen of ik het wel zou halen. Gelukkig liggen er aan de andere kant van het water nog een paar veldjes waren eventueel op geland kan worden. Ik was super blij dat ik het gehaald had.
Mijn landing was wel heel speciaal. Net zoals Jonny Durand over het busstation, maar dan niet tussen de lantaren palen door landen op de Esplanada. Op het laatst kwam ik erachter dat mijn VG er nog wat veel opstond. Dat kon ik nog niet op tijd herstellen.
Landen op de Esplanada staat al lang op mijn bucketlist, maar het is gelukt YES !!!
Frank, Joost en Gijs stonden ook de Esplanada. Mario was vlak voor het water in een stekelveld geland en had een uur nodig om alle stekels uit zijn lichaam en kleding te halen.

Mijn vlucht op de DHV XC Website.

Even lachen naar de camera On route Brasilia in zicht Esplanada in zicht Boven het busstation Mijn schaduw boven de Esplanada Happy Sander ! Happy Dutchies !