de ochtend begon met volledige bewolking en weinig wind. Er werd een 91km taak uitgezet naar Cottbus. Er hing een andere sfeer bij het opbouwen, zo van…. ik moet nog zien of het goed gaat komen met het weer.
Om 12 uur ging de afscherming weg en kwam er een blauwe band/gat gevolgd door mooie wolken.
Om half 1 gingen de eerste ridgets de lucht en om 1 uur gevolgd door de flexies. Ik starte als 2de en vermoedelijk zou ik van deze vroege starttijd profiteren omdat later in de middag er weer afscherming zou komen.
Ik werd fijn achter Harm zijn dragonfly omhoog gesleept en zat samen met Mario in een lastige thermiekbel omhoog te draaien.
Mario zag ik toen niet meer maar Bernd Otterpol zat 100 meter onder me. Daar wacht ik op dacht ik.
Vervolgens vloog hij sneller dan ik deed, maar het juiste pad naar goal werd wel aangewezen. Vervolgens kon ik her en der op de route best aardige thermiekbellen vinden, af en toe alleen maar vaak met alleen maar ridgets in de buurt.
20km voor goal zat ik op wolkenbasis, 1450m, en ging verder op de route. Het was helemaal bewolkt nu en waar ik ook zocht, ik kon nergens meer thermiek vinden.
8,5km voor goal moest ik landen.
Ik had ruim de tijd om windrichting te bepalen bij een heel groot veld. Ik kwam mooi binnen op final en hing klaar om een paar seconden later uit te duwen, tot de wind ineens van rechts kwam en mijn toestel naar links wilde. ik landde nog redelijk, maar er zat teveel snelheid in mijn toestel en ik viel tegen mijn upright… krom. De laatste upright had ik 3,5 jaar geleden kapot gevlogen.
Het wad wat lastig afbouwen omdat mijn VG touwtje klem zat, maar het is gelukt.
Tijdens het afbouwen, zo’n 20 minuten na mijn landing kwam de zon weer en niet veel later kwamen er zo’n 8 deltas over richting goal.
Van Anne-Marie hoorde ik dat er veel moesten herstarten op het veld, het was dus lastig wegkomen.

Mijn vlucht op de DHV XC website.