vanochtend vroeg zag het er al een stuk zonniger uit toen ik uit het raam van het Montana Hotel in Krushevo keek.
Rond 10 uur waren we al op de start.
Dan kan er relaxed opgebouwd worden, want om 11 uur was er briefing.
Er was een taak uitgezet van 85km. In het begin een klein stukje naar het Noorden, daarna met de wind schuin in de rug naar de overkant van het dal. Dan weer terug naar de westkant van de ridge om daarna even de Macedonische-Griekse grens aan te tikken en 4km noordelijker te landen.
Tijdens de briefing kreeg ik een telefoontje van het hotel dat onze koffers waren aangekomen. Anne-Marie heeft toen mijn instrumentpod en waterzak gehaald. Nu had ik al mijn eigen spullen en ook bij het thermieken mijn eigen piepjes.
Net na de start verloor ik mijn instrumentpod, maar gelukkig bleef deze aan het backup touwtje hangen. Gelukkig maar, anders was het wel erg zuur geweest.
Ik had in het begin moeite om omhoog te komen, maar gelukkig lukte dit en had ik bij de start een aardig goede positie. Boven Krushevo stond een flinke bel die naar wolkenbasis ging. Het eerste keerpunt lag in het dal. Vlak nadat ik deze had gerond en terug naar de ridge wilde vliegen zag ik andere deltas door het dal naar het keerpunt gaan. Ik volgde en dat ging supergoed. Ik zat met de eersten mee.
Vlak voor het tweede keerpunt zat ik wat lager dan deze eerste gaggle en moest ik met nog een paar andere zoeken naar een bel. Deze draaide ik niet helemaal naar boven en vervolgens het tweede keerpunt gepakt.
Tsja en toen werd het moeilijk, geen gaggle meer en de thermiek kon ik niet vinden. Ik moest 10km voor het 3de keerpunt landen. Dit was een prachtige landing.
Terwijl ik dit zit te typen is de bus van Cornelia naar me opweg.
Emiel staat vlak bij en Joost ietsje verder. Gijs is na een herstart nogmaals uitgezakt. Arne en Mario staan op goal en Coen is tot 5km voor goal geraakt.

Mijn vlucht op de DHV XC website.