Rinus heeft alles in het werk gesteld om de nieuwe Dragonfly op tijd in elkaar te zetten voor de Knoalcup. Bob Bailey was speciaal ingevlogen om de dragonfly in iets meer dan een week in elkaar te zetten (zonder manual).
De knoalcup zelf is in april helemaal verwaaid, maar de donderdag en de vrijdag voorafgaand aan deze lokale wedstrijd waren erg leuke vliegdagen in Stadskanaal.

Bob Bailey was er nog en zo stonden Emiel, Andre, Coen, Martin en ik gereed om door Bob zo snel mogelijk naar boven te worden gesleept. Achter Bob slepen blijft toch behoorlijk sporty. Hij vlieg wat langzamer en in de bellen thermiekt hij gewoon mee. Erg opletten geblazen, maar wel fijn.
Bob zat in zijn overal op de dragonfly zonder handschoenen en met zijn flip-flops aan. Handschoenen wilde hij op een gegeven moment wel lenen, gelukkig had ik nog een reservepaar voor hem. De volgende dag had hij gewone schoenen aan waarop ik tegen Bob zei ‘No flip-flop today bob?’.

De wind stond beiden dagen 7-10 knopen uit het noorden. Het was dus lastig terug te keren naar EHST.
De eerst dag zakte ik uit na ongeveer drie kwartier vliegen.
De tweede dag lukte het de eerste vlucht niet zo en kon ik met moeite net terug komen op het vliegveld. De tweede vlucht had ik de flow te pakken en heb ik een krappe 2 uur gevlogen. Wel fijn dat ik deze dag de thermiek herkende, deze zat op de zonkant. Het blijft dus altijd bijzonder dat je naar een wolk toevliegt en daar waar je de thermiek verwacht zit deze dan ook.

Tussen de donderdag en de vrijdag in mijn Berlingo blijven slapen. Best krap met zo’n lang lijf en het was ook best wel koud. Gelukkig was het maar voor één nachtje.