Gisteren was registratie. Dit was de langste tijd die ik hier ooit mee bezig ben geweest.
Vanochtend was het niet duidelijk hoe laat en waar er nu briefings zijn.
Uiteindelijk kwam alles op zijn pootjes terecht en kon ik als 21ste starten van de Flexwings.
De sleep achter de trike begon rustig, maar vlak na de kartbaan hing de trike 20 meter hoger en vloog ik eronder. Dat is dus niet goed, dus ik koppelde zelf los. Daarna volgde een kaklanding. Ik wilde wel snel de lucht in want de taak van 109km daar heb je wel even de tijd voor nodig. 40 minuten na de vorige start ging ik wel goed de lucht in. Deze keer achter de fijne trike (de man met paardenstaart… naam volgt).
De taak bestond uit een 3tal keerpunten, waarvan de eerste naar het Westen lag. Ondanks dat het in het begin van de vlucht even aftasten was wat voor dag het was, was ik al snel bij het eerste keerpunt met de wind mee bij Bad Belzig. Hierna was het tegenwind naar het tweede keerpunt. Dit was best lastig, ondanks dat er genoeg delta’s in de lucht hingen. Ik had inmiddels een groepje bijgehaald en dit vloog in het begin wel lekker. Later vlogen ze wat langzamer en vond ik een hele goede bel en dacht ik: nu weet ik hoe de dag is, ik ga in mijn eentje verder.
Tussendoor kon ik goed hoog blijven, ook na het tweede keerpunt. In de richting van het derde keerpunt lag een groot blauw gat. Ten Noorden hiervan hingen nog wat wolken, dus ik besloot de Noordelijke route te vliegen.
De wolken deden het echter onvoldoende om hierin te thermieken omdat de dag zo goed als op was en zo stond ik deze keer met een nette landing in een gecombined tarweveld.
Ik heb 90km van de taak kunnen doen. Vandaag vond ik het erg leuk om weer met bekenden te thermieken. Ook nog een stukje met Araldo gevlogen. Altijd leuk om tussendoor wat te zwaaien naar andere piloten.

Mijn vlucht op de DHV XC website (1 en 2)