We zijn al een paar dagen geleden aangekomen in Corryong. De rit hiernaar toe was een zeer mooie rit. We verblijven bij Marita’s Place, dit is ook een Airbnb locatie. Marita & Gregg zijn twee geweldig aardig mensen. Het voelt als hun huis is ons huis. Het huis ligt 3km buiten het dorp en heeft 4 herten, 30 schapen en 2 honden rondlopen. Tevens zijn Rambo de tamme pappegaai in een hok, maar hij mag er ook uit om wat rond te vliegen. Af en toe ontsnapt hij dan naar het dorp en landt op de schouder van mensen. De locals weten dit al en dan krijgen ze een telefoontje dat Rambo weer eens in het dorp is.
Gisteren was het een niet vliegdag en zijn we laat op de middag naar Tredbo gegaan. Uiteindelijk gingen we met z’n vieren omdat Emiel en Wouter besloten hadden om ook naar Corryong te komen en Marita had nog wel een paar slaapplaatsen. De rit naar Tredbo was door een nationaal park en gigantisch mooi. Tredbo zelf is een lelijk wintersportdorp. Maar wat ze dan wel hebben is de hoogste berg van Australië, Mount Kosciuszko, 2228 meter.
Uiteindelijk zijn we niet met de kabelbaan de berg op gegaan omdat de top in de wolken lag en we toch al vrij laat waren. We hebben een korte wandeling gemaakt en daarna allen Forel op in een Frans Restaurant, helemaal top.
Op de terugweg was er een boom over de weg gevallen en konden we niet verder. Na wat breken, duwen, trekken en sjouwen was de boom aan de kant en konden we terug komen in Corryong.

Vandaag was wel een vliegdag. Omdat Nils toch niet naar Corryong was gekomen, werd ik lid van het Maggots team.
Met z’n allen in een fourwheeldrive naar boven. De weg naar boven is behoorlijk stijl maar niet echt slecht. Wouter en Emiel hadden deze gewoon met een sedan gedaan.
De startplek zelf is echt helemaal top. Parkeerplek genoeg, gras opbouwplek, een hoop schaduw en een geweldig uitzicht. Er werd een taak van 69km uitgezet. Wat heen en weer in de vallei. Er waren al een piloot of 20 gestart toen ik ging. Na de start ging het meteen voor de startplek goed omhoog, dat is dan altijd leuk natuurlijk.
Met een groepje zaten we op 1900 meter en gingen op route richting keerpunt 1. Tussendoor nog even tanken en daarna verder. Ik zat op dat moment vooraan in de eerste gaggle. Vlakbij het eerst keerpunt schatte ik in waar de thermiek moest zitten. Terwijl ik hier naartoe speerde, zag ik links van me iemand iets indraaien, wat niet omhoog ging. Ik gaf het weinig aandacht en ging verder. Boven de bergjes van KP1 moest ik het wel vinden, maar ik vond het niet. Shit dacht ik, dat is even dom. Ik heb gewoon verkeerd ingeschat waar de thermiek zat en die delta die die linkerbocht maakte zat wel op de goede plek.
Na wat pielen aan de leizijde stond ik op de grond. Bij het afbouwen zag ik iedereen netjes het keerpunt pakken en verder richting KP2 gaan… grrr… maar ook ach, volgende keer weer beter.
Voor dinsdag geven ze behoorlijk wat wind aan en voor woensdag bewolking en regen, kortom, waarschijnlijk donderdag pas weer verder.
Wouter en Emiel hadden KP3 gehaald en hadden een prachtige vlucht van 2,5 uur gemaakt.

Mijn vlucht op de DHV XC website.