Na de kerstbrunch op tweede kerstdag werden we door onze zwager Hans naar Schiphol gebracht. Na de eerste vlucht naar Chengdu waren we allebei helemaal gaar. Niet geslapen en toch moe genoeg om te kunnen slapen. Op Chengdu alle koffers oppikken en naar een andere terminal lopen. De vlucht naar Guangzhou hebben we allebei anderhalf uur geslapen omdat er gewoon niets anders over bleef als je zo gaar bent. De terminal van Guangzhou is de allergrootste die ik ooit van mijn leven heb gezien. Zeg maar 6 keer de Kuip. Richting Sydney zaten we in zo’n hypermoderne dubbeldeks A380. Wat een groot toestel zeg. Enorm trappen erin, spacy-relax stoelen en daarachter de toch best goed zittende stoelen van de Economy-class. Ik had bij China Southern een centimeter of 5 meer beenruimte dan bij de KLM, dus kon ik redelijk goed zitten en heb 4 uur kunnen slapen.
Vervolgens de auto oppikken bij Ace Carrental en op naar Cogee Beach, waar we Emiel, Wouter en Arno zouden treffen. Maar dit mislukte, dus gingen we door naar Nils waar we zouden blijven overnachten. Hij woont even ten Noorden van Sydney vlakbij het strand in Collaroy. Om te zorgen dat we actief bleven en niet in slaap vielen van de jetlag heeft hij ons allemaal prachtige plekken aan de kust laten zien waar ook gesoard wordt. Ik ging daarna aan de Diaroeha en storte half in. Anne-Marie hield het nog wat langer vol.

De volgende ochtend waren we natuurlijk al om half 7 klaarwakker en scheen de zon vollop. Even later lagen we in de zee. Dat is even relaxed. Nils doet dit bijna elke ochtend, wat natuurlijk super is.
We moesten Gijs ophalen van het vliegveld rond half 10, dus een beetje haasten om daar op tijd aan te komen. Geluk bij een ongeluk namen we de verkeerde weg en reden we over de Sydney Harbour Bridge. Wat een gaaf gezicht zeg, ook omdat we er twee jaar geleden overheen mochten lopen. Eerst nog even stoppen bij Auto One Parts om de dakdragers te bestellen en daarna kwamen we aan op Sydney International Airport. Gijs kwam een half uur na landen door de gate en zo konden we onze planning voor de ochtend vervolgen.

Deze ging verder met Telstra simkaarten scoren. Deze keer in de Telstra store op Domestic omdat Anne-Marie meteen een 49 dollar smartphone erbij wilde. Daarna door naar de bouwmarkt om zacht spul te halen voor de dakdragers, wat tape en doek voor om de krat die ‘s morgens om half 10 bij Moyes werd afgeleverd. Ik kreeg bij de bouwmarkt een SMS van de dakdragerboer en zo konden we deze ook meteen ophalen.
Even een broodje eten bij hetzelfde tentje als de vorige keer, al waren ze wel verhuisd naar een paar panden verder. Eenmaal bij Moyes aangekomen zaten de dakdragers er snel op en konden we naar Forbes rijden. Hier kwamen we om 10 uur aan. Iedereen vond snel zijn slaapplek in dit geweldige huis van John&Liz Ledbrook.