Al een aantal dagen van te voren zag het eruit als het goed thermisch zou worden deze woensdag. Van te voren had ik contact met Rinus en zo kon ik ineens meerijden met Rinus. Dit omdat we hemelsbreed 10km van elkaar wonen. Wel zo gezellig ook.
Gijs, Emiel, Erik, Coen en Cornelia waren er ook om te vliegen en zo werd ik ineens na een super relaxte sleep achter de Groen-DF in een bel afgezet. Gijs en Emiel hingen al tegen de wolken aan en wachten op mij. Toen we compleet waren gingen we op avontuur richting het Oosten, Duitsland in. Na de eerste steek vonden we een prachtige bel en konden we verder Duitsland in vliegen. Hierna kwamen we alleen lager en lager en was het goed scannen om alles te pakken wat er maar was. Bij het dorpje Heede zochten we, uiteindelijk vond ik een zwak belletje. Met z’n 3-en gingen we langzaam omhoog. Na een tijdje was deze bel op. Gijs en Emiel vonden een nieuw belletje, maar ik wist deze niet meer te bereiken. Ik kwam lager en lager, maar vond toch nog ergens een klein belletje.
Na lang pielen zat ik weer op 800 meter. Ipv door te zoeken tot aan wolken basis besloot ik te gaan steken, terug richting Stadskanaal. Verderop bij een waterplas zou een triggerpunt moeten zitten, maar dat zat er onvoldoende om weer hoogte te tanken. Uiteindelijk landde ik bij deze Waterski plas. Na afgebouwd te hebben naast het clubgebouw kon ik hierna een lekker biertje drinken.
Gelukkig kwam Cornelia mij ophalen. Bij het zien van dit terrasgenot kon ze niets anders dan ook een lekker (alcoholvrij) biertje nemen. Het ophalen van Emiel en Coen moest even wachten. Na ‘s avonds met z’n allen lekker gegeten te hebben bij de Italiaan was ik net na 12-en thuis. Moe, maar zeer voldaan.

Landing bij een Waterski vereniging Na het inpakken een lekker wit biertje

Mijn vlucht op DHV XC Website.