Vandaag stond er een 82km taak op het bord.
Boven op de berg was het allemaal vrij relaxed met 38 piloten en in de lucht ook geen rare gaggle-dingen.
Gisteren heb ik voor het eerst oud Wereldkampioen Oleg Bondarchuk gezien. Best wel apart, want ik heb over hem gelezen in het boek van Dennis Pagen, Secret of Champions. Hij is hierin een van de ongeveer 10 hoofdstukken waarin alleen maar de cracks van weleer staan.

Bij de start ging het niet hoger dan ongeveer 1100m. Ik zakte iets naar beneden, maar de Gaggle ging. Met ongeveer 50-100 lagere hoogte ging ik erachter aan. Bij de volgende berg zat ik iets te laag om precies op een puntje hoogte mee te pakken. Ik moest in de survival modus. Dit heb ik nog even uitgehouden, maar daarna moest ik hem aan de grond zetten. Ik kon meerijden met Christina Aichner en zo was ik al rond 3 uur op HQ. Omdat ik nog energie genoeg had heb ik mijn kite nog even uit de rugtas gehaald en heb ik een driekwartier even het zweet op mijn rug gekited.

De helft van de piloten heeft minimum distance niet gehaald, de andere helft stond verspreid tot aan 33km van de taak. Niet echt het gehoopte begin, maar het voelt inmiddels wel weer lekker om onder mijn delta te hangen en de vastigheid/zekerheid terug te voelen komen.

mijn vlucht op de DHV XC website.
Blog Aeros Winterrace.