Vanochtend de sticker met ‘eigen taak eerst’ gemaakt en op mijn bottombar geplakt. Met deze boodschap nog verder in gedachten kregen we een taak van 87km. Eerst 20km naar het Zuiden en dan de rest naar het Oosten waar geen echte hoge bergen meer liggen. Na de start was het aardig jojo-en, waarbij er flink verzet naar het Oosten was. Uiteindelijk wist ik vlak na de startgate een goede bel te pakken en kon ik gaan steken. Het eerste gedeelte was lastig en onder me zag ik diverse piloten uitzakken. Ik had ook al een keer een terrein uitgekozen, maar vond op een Westelijk gelegen helling met de zon erop toch een verlossende bel. Na deze bel stak ik door het keerpunt heen en sloot onderaan bij een klein gaggeltje. Hierna ging het vrij goed ten Noorden van de koerslijn over de lagere bergen heen.
Op het moment dat ik moeilijk zat gaf een gier aan waar de bel zat en even later vloog er nog een gier op 10m voor mijn toestel langs (awesome!!). Hierna vloog ik samen met iemand anders, hij vond een bel, maar ik kon niet aanhaken en moest landen. Ik zag een enorm helling op veld en had daar een mooie landing.
Ik had op een mooie afbouwek mijn toestel op de punt gezet om alle instrumenten van mijn toestel te halen. Terwijl ik bezig was kwam Gijs ineens aanrennen of alles in orde was. Ik was verrast, maar begreep wel dat mijn toestel zo neer zetten voor zorgen bij andere piloten kon leiden.
Anne-Marie was snel bij ons en nadat we Arne op goal hadden opgehaald waren we om 8 uur weer bij de bungalow.
Ik ben blij met weer eens een degelijke vlucht waarbij ik ook weer eens ouderwets in een flow zat. Nu proberen vast te houden en kijken of er meer in zit !