Zaterdag was de voorspelling nog dat het zondag best wel eens 15 knopen zou kunnen waaien, maar zondag ochtend was de voorspelling al stukken beter. Minder wind en hogere thermiek werden er voorspelt. Bij aankomst op het veld was zowat iedereen al opgebouwd en klaar, maar geen stress, een uur om op te bouwen is meer dan voldoende.
Om 12 uur was er taakbriefing, de taak was Deelen-Renkum-Deelen-Veenendaal-Deelen. Even later werd deze gewijzigd wegens toch iets hardere wind en meer afscherming. De taak werd 45km vliegen maakt niet uit welke richting. Na de briefing toch mijn Go-Pro-Arm-Video-Installatie van mijn toestel gehaald, wel leuk natuurlijk en achteraf jammer dat ik geen beelden heb, maar het is toch een wedstrijd, dus zo min mogelijk afleiding en toestelweerstand.
Ik moest als 4de starten en dat vond ik helemaal niet erg deze keer. Er kwam aardig wat afscherming binnen vanuit het Noorden. Na de start ging het meteen goed omhoog en zat ik op 650meter te draaien in de mist. Ik had nog voloende zicht naar de grond, maar horizontaal kon het wel beter. Ik zag Martin en Coen in de buurt, maar wat moest ik nu, zo laag over dat enorme bos heen of niet? Uiteindelijk besloot ik om me met de wind mee te laten driften naar het Zuiden, want daar zou ook minder afscherming zijn, meer zon en dus hopelijk meer thermiek. Als eerste ging ik op pad met de wind in de rug. Op 250 meter kwam ik bij Wolfheze aan en vond een mager belletje, maar het bracht me wel hoger. Martin kwam een paar minuten later boven me aan. Samen draaide we verder omhoog, maar Martin was ineens vertrokken. Ik dacht, waarom doet hij dat nu, zeker weer wat gezien, wat ik niet gezien heb. Weet je wat dacht ik, ik hou hem in de gaten en blijf gewoon door draaien, want elke hoogte die ik extra kan pakken is mooi meegenomen. Op een gegeven moment werd de bel iets minder en in mijn achterhoofd dat Martin wel weer wat gezien zou hebben wat ik niet zag ben ik verder gevlogen op 550 meter.
Achteraf had ik gewoon door moeten blijven pielen, want hierna werd het alleen maar minder. Boven Renkum zag ik dat ik de Nederrijn nog wel overkwam, maar het werd lager en lager. Boven de Nederrijn zelf nog een rondje gedraaid met uitzicht op een prachtige oude steenfabriek en hierna kon ik geen thermiekbel ingedraaid krijgen. Telkens krachtige plofjes die omhoog kwamen, maar onvoldoende om een mooie cirkel te maken, hierdoor was het rendement negatief, dus dan maar door. Al dolfijnend een beetje op hoogte gebleven, maar toen was de koek op. Met een mooi circuit stond ik een grasveld bij Zetten.
Niet veel later kwam Koos de Keijzer hier ook landen, social suck heet dat dan. Wel handig voor hem, want Anne-Marie was ondertussen al op pad om mij op te halen.
Terwijl we beiden ons toestel aan de rand van het grasveld aan het afbouwen waren, kwam de boer van het stuk land op zijn fiets naar ons toe. Voorzichtig met mijn gras was zijn boodschap met enige druk, maar nadat ik hem had gevraagd of hij eerdaags wilde gaan maaien als het droog bleef en of hij deze eerste snee ging inkuilen was het voor hem duidelijk dat ik wist wat ik deed en dat zijn gras in goede handen was. Nadat hij nog een paar vragen over het deltavliegen had gesteld, ging hij weer op de fiets naar huis.
Voordat ik ingepakt was, was Anne-Marie al bij ons en waren we al om 4 uur terug op het veld. Met nog vele piloten van het veld weg en dit als laatste NK-sleep dag, zou de prijsuitreiking om 7 uur zijn, dus dat wordt nog even wachten. veel piloten waren niet ver gekomen en met de informatie die ik had leek het erop alsof ik 3de zou eindigen, maar dit werd uiteindelijk 4de.
Winnaar van het NK Slepen was Paul Engelen met 45km, tweede Frank Cox met 37,6, derde Rob in ‘t Groen met 37,4 en 4de mijn eigen persoon met 16,8km. Totaal deden er 31 personen mee, waarvan 26 in de Flexwings en 5 met Rigid. 14 piloten wisten van het startveld weg te vliegen.

Het was weer erg leuk om over ons eigen Nederlandse landschap te vliegen, maar wel jammer dat we van de 4 dagen maar 1 dag konden vliegen. Het organiseren van zulk soort wedstrijden kost zoveel energie, dan hoop je op meer vliegdagen. Hopelijk mogen we in 2014 weer op luchtmachtbasis Deelen vliegen, want het is daar gewoon helemaal top !

Mijn vlucht op de DHV XC website.
De uitslag.