Het was een iets kortere nacht dan normaal. Vanochtend moest ik een aantal dingen doen die ik anders ‘s avonds deed. Waterzak uitspoelen, blog bijwerken en nog wat andere kleine dingetjes. Bij de briefing vanochtend wat gedoe over de punten van taak 6. Momenteel ligt er een protest tegen het toegekende protest.
Het gaat allemaal om het binnenvliegen van een gecontroleerd vlieggebied (ctaf).
Joost zat er dik in en heeft nul punten voor de dag gekregen vooralsnog.

We kregen een driehoek van 194km toegewezen als taak. Ze wilden er een racetaak van maken. Hiervoor hadden ze de tijd tussen de startgates verhoogd van 20 naar 30 minuten.
Voor mij pakte dit niet zo gunstig uit. Er was namelijk oponthoud bij de start door de wind die van richting veranderde. Ik was net gestart en hing te thermieken boven het veld toen bijna iedereen van start ging bij de eerste startgate. Ik moest nog 9km vliegen om daar te komen.
Het werd een dag dat ik alles zowat in mijn eentje moest zoeken. In het begin was dat zeker, maar later kwam ik nog twee anderen tegen waar ik wat mee optrok. Maar die vlogen mij te langzaam en ik ben gewoon de route gaan volgen in mijn eentje.
Op de weg richting kp1 vloog ik op een afstand langs een groot meer, op de route lag tevens een veld dat net werd geploegd en waar bijna continu meerdere dustdevils vanaf kwamen. Ongeveer op die hoogte kwam ik een enorm heftig thermiekbel tegen, het ging hard omhoog, maar ik werd ook alle kanten op gesmeten. De bottombar had ik zo stevig beet dat ik kramp in mijn handen kreeg. Dit werd meteen de laatste echte goede bel. Hierna was ik op lage hoogte aan het draaien en zag ik de auto van Araldo met zo te zien Tanno. Onder me zag ik diverse delta’s op de grond staan. Vanuit de lucht zag ik een delta een slechte landing maken. Achteraf hoorde ik dat dit iemand uit Guatamala was, die prakte hem nog net voor een hek neer.
Niet veel later moest ik landen. Ik had gezien dat de wind uit alle hoeken aan het komen was. Ik koos een mega groot veld uit, zodat ik op het laatst nog alle kanten op kon. Ik ging uit van Westen-wind en gelukkig bleef dit de hele tijd zo. Ik maakte dezelfde situatie mee als tijdens de upright-kapot-dag. Deze keer bleek ik er van geleerd te hebben. Delta bij mij houden en omdat wederom op het laatst mijn linker rechter vleugel omhoog kwam omdat er weer een belletje los kwam, iets meer met links uitgeduwd. Na de landing snel mijn harnas uit en ingepakt, want ik had een kudde vrij nieuwsgierige pinken in de buurt. Ze kwamen steeds dichter bij, maar gelukkig nog net niet zo brutaal dat ze ergens aan kwamen sabbelen.
Al snel stonden Tanno en Araldo bij mij. Ze hielpen me gelukkig met mijn spullen naar de auto te sjouwen, want het was een behoorlijk stuk lopen.
Gijs en Joost op goal, Martin kwam ongeveer 45km te kort. Vandaag wel met z’n allen voor 9-en in Forbes, waardoor we weer eens met z’n allen konden gaan eten. Deze maal in de Forbes Inn.
Mijn vlucht op de DHV XC website.
Ik heb ongeveer 75km van de taak kunnen doen.