Na een bezoek aan het meer bij Lake Louis reden we verder richting Jasper. Waar highway 1 ophielt begon highway 93. Maar hier hielt ook de beschaving van de mensheid op. De bergen werden hoger, het landschap ruwer, de sneeuwhoogte hoger maar bovenal werd de weg slechter. Mijn god, deze rit was de meest bizarre ooit. Het langste stuk wat ik ooit over ijs en sneeuw heb gereden was een paar km, maar nu is dat 230km. De ABS maakte over uren en mijn concentratie was mega goed. In het begin had ik twijfels of het wel verstandig was om door te rijden, maar het ging gewoon goed. Het uitzicht, voor zover ik daar tijd voor had, was prachtig en ik had nog nooit zo’n ruw landschap gezien en zoveel bomen. Onderweg meren en gletsjers, echt niet normaal. Helemaal gaar kwamen we aan in Jasper. De hotelkamer is netjes en groot en na een lekker stuk vlees, al 35 jaar lang door Nick op deze manier bereid, kwam ik weer bij. Morgen ochtend skieën, ik heb er enorm zin in.
Geen gebruiker reactie op dit bericht
Geef een reactie.....