Na de vlucht van gisteren kon ik maar moeilijk wakker worden. Dat werd toch nog haasten. Gelukkig had ik niets vergeten en konden we naar boven, naar de Hoge Chabre Zuid. Zucht…. Dat wordt weer sjouwen. Eenmaal boven en het stuk van 400 meter omhoog gesjouwd met 40kg op mijn nek konden we gaan opbouwen. Ik wilde snel starten, dus had ik alles al snel klaar staan. De taak werd om 12 uur bekend gemaakt, via de Bonnet Rouge, naar Aspres, de Tete de Boursier en de Colombe Riou terug naar de camping, 84km. Bij de start kon ik al snel hoogte pakken en kon ik zelfs de eerste startgate pakken. Maar het werd een ‘werd’. Ik was de bel kwijt en kon niet meer naar de Chabre ridge vliegen, dus dan toch maar steken. Onder aan de Beaumont gokte ik op een lage ridge waar misschien nog wat zat, het landingsveld had ik ook al uitgekozen.
Maar langzaam zakte ik hier niet meer, kon een halfje draaien en uiteindelijk werd het een ééntje en op tophoogte kon ik gewoon naar wolkenbasis draaien op 2300 meter… zucht.
Hierna op glij meteen naar keerpunt 1, Bonnet Rouge, hier wederom naar wolkenbasis en toen heel heel stuk naar Aspres. De laatste bergkam voor Aspres stond een prachtige wolk en deze bracht me weer naar 2000 meter en toen ik kon ik doorsteken naar de start van de Aspres. Hier was het erg turbulent, maar uiteindelijk wist is zelfs tot 2750 meter te draaien. Ik koos ervoor om via de D’ajour te vliegen. Halverwege de lange oversteek verloor ik aardig wat hoogte, dus koos ik ervoor om toch nog wat extra hoogte te pakken om de D’ajour toch te halen. Dit lukte ook, maar ik hield nog steeds veel sink en was genoodzaakt om te landen onderaan deze lange bergkam. De wind kwam met 20 km/uur uit het Oosten, dus dat moest niet al te moeilijk zijn. Maar vlak voordat ik moest landen ging het niet helemaal goed. Waaraan het ligt weet ik nog niet precies, maar ik vloog niet met recht tegen de wind in en ik was niet scherp genoeg om nog te corrigeren. Ik lande dus half crosswind, waardoor ik een nose-in had en ik dus door het a-frame naar voren schoot. Dat was dus de grootste k*t landing sinds tijden, waar ik niet blij mee was. Ik stond in hetzelfde veld als Gijs.
Maar het was nog niets bij de landingen van een 3-tal wat na mij hier landen. Deze mannen, waarvan 1 ook uit de competitie, wisten allebei wind mee te landen, waarbij er één over de kop sloeg en zijn linker bovenarm brak, de tweede vloog zijn bottombar kapot en de derde wist nog net voor een huis tot stilstand te komen.
Anne-Marie had me al snel weer gevonden met behulp van Tom. We waren uiteindelijk pas rond 7 uur op de camping omdat we de onfortuinlijke Greg hadden geholpen met zijn arm en zijn spullen hadden meegenomen naar de camping.
Ik heb uiteindelijk 43km gevlogen. Ik ben hier weer blij mee en ik heb wederom heerlijk gevlogen, alleen jammer van de landing.
Ik werd 16de deze dag en in het algemeen klassement sta ik nu 10de.

Mijn vlucht op de DHV XC website.